Odeszli... [*]

[Ula]

Niestety, ja za prowadzenie Orma podziękować nie mogę, choć bardzo bym chciała, bo spędziliśmy wspólnie w grze wiele godzin. Dużo już widziałam w Cantr i rzadko zdarza mi się aż tak rozczarować.

[abigail]

A ja dziękuję, bardzo dziękuję - Ice-Manowi za Orma i Corze za Blendę.

Grało się wspaniale, choć nieraz zębami zgrzytałam. Teraz będzie się dobrze wspominać.

Dzięki raz jeszcze .

[suchy]

A ja Ice-Manowi chciałbym baaaardzo podziękować za Minosa z Łowców Piratów. Te nocne upominanie o szeptaniu... Ech, już nie wróci
Szkoda, że musiał w taki sposób zginąć, niespodziewanie zabity

[Ula]

Szkoda, że musiał w taki sposób zginąć, niespodziewanie zabity

Ha. Ha. Ha.

Z postaci, których śmierć mnie szczególnie poruszyła:

Tiril - znałam ją głównie jako urocze, pełne humoru nieco trzpiotowate dziewczę ze starych, w miarę beztroskich czasów Kompanii LuQa - Lucek, Juliusz, Iris, Syd, Xedra, Merja, parę innych postaci, których nie wymieniłam, i właśnie Tiril - pamięta ktoś? Tiril pamiętałam jako Brunhildę, która odganiała specyficznego i namolnego adoratora, co wierszem sypał albo przekomarzającą się z Sydem, hojnie sprzedającą mu kuksańce. Z czasem towarzystwo, w tym i moja Merja, powymierało. Po jakimś czasie zawitałam do Vlotryan inną postacią i zobaczyłam Tiril. Królową Tiril. W pierwszym odruchu pomyślałam - 'wow, no proszę, jak to dziewczyna daleko zaszła'. W drugim - 'Królowa Vlotryan...ależ współczuję graczowi'. Drugi okazał się bardziej trafny, w przeciągu kilku dni Tiril zmarła z głodu na oczach mojej postaci, stając się obok Sollji i Magnusa kolejną ilustracją tego, że władza w cantr jest do dupy.

[Aravat]

A ja Ice-Manowi chciałbym baaaardzo podziękować za Minosa z Łowców Piratów.

Minos był Ice-Mana? To co, sam sobie zabił postać?

[AUTO]

Mnie też to właśnie dziwi

[Mia]

No to z pewnością ta śmierć była dla niego niespodzianką...:>

[BZR]

Dziwne, że was to dziwi. Niektórzy widocznie wolą prorocze sny pod tytułem "wybaczcie, kamraci, ja nie płynę... źle się czuję"

[Koralat]

BZR, ale on miał proroczy sen pt "jak popłynę to nie będę się już musiał męczyć z tymi nocnymi szeptami"

Dziękuję Ice-man i za Orma i za Minosa

[Aravat]

Dziwne, że was to dziwi. Niektórzy widocznie wolą prorocze sny pod tytułem "wybaczcie, kamraci, ja nie płynę... źle się czuję"

Dziwi nie dziwi ale na pewno informacja o tym wyjaśnia kilka spraw, o których nie wypada tutaj pisać. A jeśli już BZR to czasami faktycznie lepiej mieć prorocze sny niż doprowadzić do łamania NZ. Zaznaczam, że nie mam na myśli żadnego konkretnego przypadku.

[Koralat]

A ja uważam, że zawsze to można załatwić też inaczej, niekoniecznie przez"prorocze sny" ani też bez łamania NZ... nieprawdaż?

koniec off'a

[abigail]

Dziwne, że was to dziwi. Niektórzy widocznie wolą prorocze sny pod tytułem "wybaczcie, kamraci, ja nie płynę... źle się czuję"

Nas dziwi? Ja widzę, że dziwi Aravata, nic ponadto.

Osobiście jestem pod wrażeniem. I ataku swoją postacią na inną swoją postać i konsekwencji w odgrywaniu przez Orma ślepoty. Aż mnie zatrzęsło jak zauważyłam w logach, że on "wiedział", że ktoś przypłynął. Nie ma to jak zimna krew...

[Aravat]

Nas dziwi? Ja widzę, że dziwi Aravata, nic ponadto.

Napisałem tu długi tekst do Ciebie Abigail ale skasowałem. Szkoda nerwów.

Lester Kane - przygody, które przeżył można by rozdzielić na kilka postaci. W końcu zmarł z nudów w Valhalli.

[abigail]

Nas dziwi? Ja widzę, że dziwi Aravata, nic ponadto.

Napisałem tu długi tekst do Ciebie Abigail ale skasowałem. Szkoda nerwów.


Chyba nie ja Cię tak denerwuję, co? No chyba, że masz coś w sam raz na mnie. Jeśli tak to słucham. I nie denerwuj się. Easy...

[abigail]

Źle zacytowałam... niepełnie. Wierzę, że zainteresowany mi wybaczy.