Jak on/ona mnie wkurza...

[Laura_]

wiesz, w zyciu nieczesto spotykamy wdowe, ktora po stracie meza glodzi sie na smierc - mamy za to caly wachlarz reakcji. z reszta obie panie, o ktorych mowie, zrezygnowaly ze swoch samobojczych zamiarow po kilku dretwych tekstach, ze warto zyc i ich mily nie pragnalby dla nich takiego konca

[Gap]

Zgadzam się z Laurą. Kobieta powinna poszukać sobie nowego partnera natychmiast, jak sie tylko zorientuje, że poprzedni umarł. *mruga* A tak na poważnie to cukierkowość tych cantryjskich związków jest trochę nudna. Gdzie kłótnie kochanków, gdzie zdrady? Łatwość podjęcia decyzji "już cię nie kocham, odchodzę brukowaną drogą w kierunku północnym" sprawia, że związki te przypominają pierwsze miłości nastolatków. Jedna z moich postaci podejrzewa co prawda swoją partnerkę o romans "na boku", ale to kropla w morzu potrzeb.

[Elm0]

Nie zawsze, nie zawsze... czasami zdarzają się związki dojrzałe. Ale nie myśleć że małżeństwo = taki związek. Pewna szczęśliwa mężatka przed zawarciem swojego związku podrywała wszystko co się rusza... Widać gracz sobie założył...

[Leming]

Ja tam jakoś nie widzę ani problemu mdłych związków, ani takich wdów (czy wdowców), co by się natychmiast spieszyli na tamten świat po śmierci małżonków. Na nudę w tym kontekście też nie narzekam.
Naprawdę dużo bardziej wkurza mnie niepiśmienność niektórych graczy i drastyczna niestaranność ich wypowiedzi. Ale to akurat mało oryginalne - zdaje się, że sporo jest takich, co ich to wkurza.

[2rf]

Oj, mnie też straszliwie wkurza rzeczona niepiśmienność.

[Sasza]

mnie się ostatnio spodobało to gdy piszą niechlujnie. Właściwie także zaczynam tak pisać

[Eresan]

Swoją drogą trudno żęby postać prostego rzemieślnika, drwala czy kopacza mówiła epopejami

Pozdrawiam.

[Leming]

Ale to bynajmniej nie chodzi o epopeje - kwestia dostosowania stylu wypowiedzi do odgrywanej postaci to zupełnie inna historia i chylę czoła przed każdym, kto prowadzi postać w ogóle próbującą mieć jakiś styl.

Chodzi o braki spacji tam, gdzie być powinny, spacje tam, gdzie ich być nie powinno, czyli na przykład w środku wyrazu, którego kawałek dla urozmaicenia chyba łączy się z kawałkiem innego wyrazu, mnóstwo literówek (podkreślam: mnóstwo, o pojedyncze mi nie chodzi), poprzestawiany szyk, że o braku znaków przestankowych w ogóle nie wspomnę. O te wszystkie wypowiedzi, co trzeba dwa razy przeczytać, zanim się człowiek domyśli, o co delikwentowi może chodzić. ZGROZA. Mnie to po prostu BOLI! I tyle.

[Avx]

Takie wypowiedzi moje postacie traktują, jakby kolega/koleżanka miał/a wadę wymowy Słyszałem, że niektóre inne osoby też mają takie podejście.

[Eresan]

A ja w takich wypadkach myślę sobie:

" he he! Gość wypił dzisiaj więcej browarów niż ja!"

I staram się kierować zasadą, że słowa czy palce nie wyrażą tego co chce powiedzieć dusza

Pozdrawiam.

[Echo]

Sama robię czasami mnóstwo błędów i to takie, które nie wiem skąd się biorą i dlaczego właśnie wtedy, kiedy w żadnym wypadku nie powinnam na nie sobie pozwolić.

Może to i źle, że przestałam być wymagająca w stosunku do siebie i tym samym do innych. Jednak styl wymowy, bogactwo słownika dają nam jakiś obraz rozmówcy. Traktuję błędy jako pewną „ułomność” osoby, z którą rozmawiam, bądź moją własną.
Przynajmniej jedna, dodatkowa wskazówka dla wyobraźni.

Eresan, a Twoje podejście bardzo mi się podoba

[Averus Wolfmaster]

Wszelkie zboczenia na tle ortograficznym - bolą.

Co do stylu wypowiedzi...
Zawsze denerwował mnie nawet brak kropki w trzykropku, lub ich nadmiar, to samo ze znakami zapytania - albo jeden albo trzy, dwa to jakies zboczenie z gadu-gadu. Jest wiele rzeczy za które mozna mi podpasc i stracic czesc szacunku postaci. Oczywiscie sa osoby, ktore pisza jak piszą ( tj. nie idealnie, ale nie tragicznie ) i odgrywaja swietnie, ale to zawsze jakaś kropla, a nawet kilka w misce ( miseczce własciwie, nawet szklance, tak powiedzmy filiżance, jakieś... bo, ja wiem, nie -wlasciwie to w łyżeczce, ehe - kropla w łyżeczce, znaczy sie kilka kropel ).

Tak czy owak kończąc przydługi wywód, u mnie sporą wartość ma styl wypowiedzi, tymbardziej szanuje tych którzy ten styl mają i staram się sam nie 'popelniac' zadnych literówek.

[Mattan]

Wszelkie zboczenia na tle ortograficznym - bolą.

Co do stylu wypowiedzi...
Zawsze denerwował mnie nawet brak kropki w trzykropku, lub ich nadmiar, to samo ze znakami zapytania - albo jeden albo trzy, dwa to jakies zboczenie z gadu-gadu. Jest wiele rzeczy za które mozna mi podpasc i stracic czesc szacunku postaci. Oczywiscie sa osoby, ktore pisza jak piszą ( tj. nie idealnie, ale nie tragicznie ) i odgrywaja swietnie, ale to zawsze jakaś kropla, a nawet kilka w misce ( miseczce własciwie, nawet szklance, tak powiedzmy filiżance, jakieś... bo, ja wiem, nie -wlasciwie to w łyżeczce, ehe - kropla w łyżeczce, znaczy sie kilka kropel ).

Tak czy owak kończąc przydługi wywód, u mnie sporą wartość ma styl wypowiedzi, tymbardziej szanuje tych którzy ten styl mają i staram się sam nie 'popelniac' zadnych literówek.

[bast]

a teraz Averus straci część szacunku do siebie

Mattan jeszcze "trzykropka" nie podkreśliłeś

[2rf]

fiu fiu! ale mu pojechaliście!
Miejcie trochę litości, brak polskich znaków to jeszcze nic aż tak strasznego (choć przydałaby się konsekwencja w ich używaniu).