Piotrek (1540-1657) - prosty chłopak, urodził się w jakiejś osadzie, nie pamiętam nazwy, ale jakoś nie zadomowił się tam. Wyruszył szukać przygód na północ. Wszędzie jednak napotykał puste lokacje. Dotarł do miejsca, gdzie była guma i postanowił wydobyć jej trochę. Zasnął na kilka dni. Gdy się obudził miał prawie kilogram gumy w plecaku i bardzo duże rany otrzymane od dzikich zwierząt (70%). Piotrek postanowił się ratować i zaczął szukać osad z jakimiś lekami. Po wielu dniach tułaczki przez lasy dotarł do miejsca, gdzie rosły jabłka. Pewna dobra kobieta nawet poczęstowała go paroma jabłkami. Zaczął zbierać jabłka i przez kolejne dni stopniowo zaczynał się leczyć. Pewnego dnia jednak już się nie obudził. Jakiś wielki zwierz zakończył jego żywot
Smoczyca (1445-1605) - kucharka, od zawsze mieszkała w tej samej osadzie. Trudniła się uprawą kukurydzy i robieniem z niej popcornu... Jakoś ciężko jej szło zaprzyjaźnianie się z mieszkańcami. Większość czasu spędzała sama w kuchni. Po kilku latach zbrzydła jej ta robota i postanowiła zagłodzić się.
Maxthon (1465-1520) - pochodził z angielskiej strefy. Urodził się Seatown, lecz nie podobało mu się tam. Wyruszył w podróż. Zmarł z głodu pośród wielkich i nieprzyjaznych gór.
) jednak jemu tez sie tam nie spodobalo i takze wyruszyl w nieznane trafiajac do C*. Przez chwile zbieral marchewki, wykonywal drobne prace itd. Po jakims czasie zatrudnij sie w miejscowej piekarni. Na poczatku bylo fajnie, lubil swoja prace, jednak op dluzszym czasie wszyscy albo powyjezdzali z powodow politycznych, albo zasypiali i sie juz nie budzili. Samotna praca go nudzila, wiec wyruszyl na zachod. Teraz zbiera drewno na slupa.
ze ludzie beda sie szokowac 
Pomimo tego dożył już prawie 30lat. Zresztą w Rosyjskiej strefie raczej trudno znaleźć kogoś mówiącego po rosyjsku, szczerze mówiąc to w ogóle trudno kogoś znaleźć. Także D* błąkał się długo po wyspie aż na jakimś brzegu zbudował wspaniałą łodź (dinghy) załadował co nazbierał po drodze i ruszył wzdłuż brzegu. Płynął z prędkością ślimaka po asfalcie, ale w końcu dotarł na kraniec wyspy i wypłynął na pełne morze. Po paru dniach natrafił na pustą długą łódź ze zwłokami w środku. Chyba ktoś zapomniał zabrać prowiantu. Płynął dalej wiele dni, teraz już na wspaniałej długiej łodzi dobrze ze wcześniej zrobił bardzo solidne zapasy jedzenia aż dopłynął do innej wyspy, gdzie też raczej trudno kogoś spotkać. Raz natknął się na jakiegoś Anglika a parę dni później dopłynął do osady, gdzie było kilka osób Anglików i Polaków. Niestety jego umiejętności językowe ograniczyły się tylko do paru zdań łamanym rosyjskim. Popłynął dalej wzdłóż wyspy i pewnie długo będzie się tak błąkać po świecie, no chyba, że go ktoś nauczy Angielskiego lub Polskiego