Cantr II Discussion Forum

Ma tu na mysli jakies konkretne wydarzenie, cos co sprawilo, ze zaczeliscie intesywnie i z zacieciem grac. Jakas dobrze odgrywana postac, interesujaca sytuacja, jakas notatka... W miare konkretnie, ale pamietajcie o NZ!!!

Cóż, moje pierwsza postać urodziła się w ZZ. To było wystarczającą zachętą, żeby kontynuować...

Mnie osobiscie wciagnelo jak swoja postacia zobaczylem drugie albo trzecie wydanie gazetki Vlotryan. Zobaczylem herb, opis sytuacji, z kontekstu wynikaly nie najprostsze zalozenia ustrojowe, ciekawe historie, interesujace i, co wazniejsze, dobrze napisane artykuly. Zaimponowalo mi to. I tez chcialem miec w tym wspanialym swiecie swoj udzial...

PS. Do dzis nie wiem kto byl autorem tej gazetki...

EDIT:

Yossarian wrote:Cóż, moje pierwsza postać urodziła się w ZZ. To było wystarczającą zachętą, żeby kontynuować...

Moje pierwsze dwie niestety wyladowaly na zadupiach totalnych (w skali V rzecz jasne ), wiec kluczowa role odegrala ta gazetka...

A, także i moją uwagę przykuły te i inne gazetki. Poza tym - wyjątkowy ład i porządek panujący na wschodnich polach, zdecydowanie 'konkretni' ludzie, świetnie odgrywający swoje role (tj. umiejętne kierowanie postaciami) i tak dalej... Po prostu dobrze zacząłem.

Moje pierwsze dwie niestety wyladowaly na zadupiach totalnych (w skali V rzecz jasne ), wiec kluczowa role odegrala ta gazetka...

Moja druga postać urodzila się na wsi w lesie... gorzej być nie mogło, ale znowuż trafiłem, o dziwo, na rzeczowych kompanów. O dziwo, bo osób tam było w tym czasie... około sześciu. Teraz jest trzy razy więcej. Przynajmniej tak mi się ostatnio wydawało...

Ja mialem mniej szczescia... Ale ten jeden nr. gazetki Vlotryan. Bede go chyba dlugo pamietal, dluzej niz moja postac.

Ja miałem to szczęście, że moja pierwsza postać urodziła się we Vlotryan. Od razu spodobało mi się, monarchia, podział obowiązków a nade wszystko to, że wreszcie znalazłem grę gdzie nie trzeba zabijać i atakować innych by coś osiągnąć

Chyba samo przyjęcie mojej postaci do gry sprawiło że chce się grać.

To był pierwszy raz jak podszedłem do Cantr'a

A teraz? Teraz to po prostu miałem pomysł na postać i z jej powodu chce się grać : )

6 pierwszych postaci na V*
4 na D*
1 w jednym (teraz to już wiem) z gorszych miejsc w Engl. Zone

Wciągnęły mnie dwie postaci - jedna w okolicach Vlo a druga w Seatown Forest - trzeba było szybko i ostro rozgrywać by przeżyć. Ale się udało

Mi sie podobało, jak moja pierwsza postać próbowała ustalić gdzie w ogóle jest i na której mapie siebie szukać

Na poczatku poznawalem swiat kilkoma postaciami. Zazwyczaj w miejscu urodzin. Troche polazilem. Wciagnelo mnie juz na poczatku mimo ze nie znalazlem postaci, ktore odgrywaly swoje postacie z wielkim zacieciem, bez orginalnosci. Ot, zwykly szef miasta, tam burmistrz, kilku kupcow, rzemieslnikow... Z dala od glownych miast i moze to dziwne, ale nawet teraz nie mam w zadnej z metropolii nawet jednej postaci.
W kazdym razie pewnego pieknego dnia po wielodniowej wedrowce postaci prawie kompletnie spisanej na straty, nie spotykaniu ludzi, ale upartym dazeniu do dalszego marszu, znalazlem sie w osadzie Bojvingow i jakims cudem moje pierwsze slowa w tej wiosce pamietam doskonale nawet obudzony o 3 w nocy (jezeli akurat spie ) Hheh... a slowa wywarly zamierzony skutek i rozpoczela sie gra na dobre.

Edit: Bardziej niz zamierzony nawet...

Mnie osobiscie wciagnelo to , ze w Cantr nie ma NPCow

Za kazda postacia siedzi jakas istota myslaca... czlowiek, marsjanin albo SI . Wszystko jedno....

Vivaldii wrote: ...albo SI ...

Odkryłeś moją tożsamość... Na imię mi Odra

EDIT: cholerna ortografia

Mnie na dobrą sprawę na początku nie wciągneło nic... I po niedługim czasie zostawiłem grę... Ale parę miesięcy później TOTALNIE nie miałem co robić, i wspomniałem Cantra, i nie trzeba było nic żeby mnie wciągac... Masakryczne znudzenie wystarczyło... No i tak mi już zostało... Pozatym miałem szcęście, że trafiłem pierwszą postacia do osady która akurat była na etapie intensywnego rozwoju i potrzebowała rąk do pracy...

Ja na poczatku mialem jedna postac. Nie wiedzialem jak sie gra, nie kumalem swiata, dziwilem sie ze po calym dniu zbierania mam ledwie 10% projektu wydobycia 2kg kamienia itp. Zostawilem ta dziwna gre w cholere na jakies 5 dni. Potem, znudzony, postanowilem jeszcze raz zagrac. Wracam do gry a tam dyskusje, walki, ludzie poluja, buduja, robia narzedzia. A w lapy wpadla mi mapa (tekstowa! i to bardzo malego obszaru). Stwierdzilem, ze nawet jak nie pogram, to chociaz sobie swiat gry zwiedze - zszedlem z gor i poszedlem nad morze. Poszedlem do jednej lokacji (mialem troche kamienia) i trafilem na kogos z drewnem - od niechcenia wymienilem sie i z uzyskanego surowca oraz tego co posiadalem zrobilem mlotek. Pozbieralem tez jedzenie, zeby - jak wtedy jeszcze myslalem - dluzej pozwiedzac swiat zanim skoncze grac. I nagle pojawila sie w pewnej lokacji dyskusja o szukaniu lepszego miejsca do zycia. Zaczalem sie powoli wkrecac. Kiedy zaczelismy snuc plany wyprawy, poczulem klimat gry. I wsiaklem.

A moje zagubiona postac, ktora szla "na stracenie" jest aktualnie dosc znanym (w okolicy naturalnie), trzydziestokilkuletnim , niezle prosperujacym (niebiednym w kazdym razie ) drwalem i przemyslowcem z pewnego pieknego lasu nieopodal pewnego jeszcze piekniejszego miasta na literke C (dawniej D* H* ).

Ja sie wciagnelam jakos od razu i to w zastraszajacym tempie
Poczytalam wiki, zeby wiedziec co tam w ogole mozna robic, na moim macierzystym, ze sie tak wyraze, forum, na ktorym pojawila sie reklama cantr zaczela sie dyskusja bo pare osob jednoczesnie zaczynalo grac i mozna bylo sobie troche podpowiedziec, wiec bylo mi latwiej. Przestudiowalam mape okolicy, sprawdzilam, co gdzie moge wydobyc, zastanowilam sie co dalej chce robic i zaczelam grac
W drugiej lokacji mialam gorzej, w okolicy nie bylo nic do zarcia, ale akurat spotkalam mile postaci ktore zaoferowaly mi prace przy ciekawym projekcie, wiec na razie zwiazalam swoj los z ich firma i czekam co bedzie dalej.
Na razie zaludnilam swiat dwoma kobiecymi postaciami, pewnie potem stworze wiecej, na razie wystarczaja mi dwie, bo mi sie zdarza pomylic i sie przedstawiam zlym imieniem Ale sie zaraz tlumacze ze sie zamyslilam, ze myslalam o kims innym