Cantr II Discussion Forum

ATS wrote:

perry wrote:Cóż by tu powiedzieć o Nini. Przez pierwsze lata chowała się za beczkami i urządzeniami. Myślę, że nieco ewoluowała co według mnie jest normalne w postaciach które po prostu starzeją się i nieco się zmieniają.

Taki offtop, ale... Czy wszyscy poczuli głębię tej myśli? Zgłaszam wniosek o przeniesienie powyższego posta do działu "Śmieszne teksty/nazwy/etc." Z góry dziękuję za współpracę.

Odrzucam. Dziękuję za współpracę.

Nini nie znałem, nie śmieszne

Skoro nie pojawiła się żadna negatywna ocena, rozumiem, że wygrałam zakład i mogę oczekiwać nagrody od BMT. Fajnie

dekalina wrote:Skoro nie pojawiła się żadna negatywna ocena, rozumiem, że wygrałam zakład i mogę oczekiwać nagrody od BMT. Fajnie

Jaką nagrodę? Ja nic nie pamiętam, ale podobno umów trzeba dotrzymywać.

Czesław Wu z Króliczych Wzgórz. Ciężko przeżył śmierć Foka, grabarza. Popadł w alkoholizm w końcu zmarł 5 minut temu czasu polskiego.

Ja tam się nie znam, ale myślę, że zasada 4 dni obowiązuje na wszystkie tematy, nie tylko na Odeszli

Nie znałem tej zasady. Przepraszam.

Fałat z Edragonu. Postać w zasadzie przedstawiającą mnie w realu.

Cześć, Fałatku :) (tylko nie zdradzaj mojej zmarłej postaci)

W takim razie w realu musisz być w porządku Hej hej

Kolejna z moich dawnych postaci, zanim pozapominam do reszty ich historie.

Armok 4524-4856
Przypomnienie sobie gdzie on się właściwie przebudziłem to była męka.. ale po pewnym czasie spędzonym przy logach i atlasie świata stwierdzam z dużą dokładnością że była to Aldurea, gdzieś w zachodnich szczytach gór. Ogólnie straszne pustkowie, tylko dzikie wilki i niedźwiedzie biegały i próbowały mnie zjeść. No, po takim czasie nie pamiętam czy były tam wilki i niedźwiedzie.. ale coś musiało być, co nie? No i wracając do samej postaci, pomysł na nią był sztampowy. Miała być w większości przeciwieństwem mnie, a przynajmniej tym jak sobie wyobrażam przeciwieństwo. Podczas gdy w większości moje postacie są ciche i spokojne ta miała być głośna, agresywna i w chamski sposób wszystkich prowokować. Z miejsca przebudzenia Armok ruszył na wschód, bo siedzenie w dziczy dłużej niż zajmuje stworzenie zestawu prostych narzędzi nie miało sensu. Po drodze znalazł trupa którego bez skrupułów obrabował zyskując w ten sposób swój ulubiony łuk bloczkowy. Warto wspomnieć że zawsze jak komuś o tym opowiadał przedstawiał swoją wersję w której zabił byłego właściciela łuku gołymi pięściami i złupił jego ciało. Zawsze mnie bawiło to że nikt nie poddał tego w wątpliwość. Armok dotarł do (najpewniej) Tartaru po drodze irytując każdego kogo spotkał. Utrzymanie tak irytującej dla innych postaci przy życiu przez całą drogę to było pewne wyzwanie i jestem z tego że mu podołałem nawet dumny. W Tartarze zaczęło się robić śmiesznie gdy po standardowym zirytowaniu wszystkiego i wszystkich wyruszył pogardliwie w dalszą drogę.. a za nim pobiegła jakaś dwudziestolatka. Postanowiła pożyczyć kilka rzeczy z miasta i pójść z nim. Tego się nie spodziewałem po tak chamskiej postaci, no ale tak wyszło. Kilka miejsc dalej zrobiło się jeszcze zabawniej gdy dogonił ich jakiś mężczyzna który postanowił iść za tą kobietą, widocznie zakochany. Widocznie bycie irytującym dodaje charyzmy, bo już dwójka ludzi za nim podążała. Gdzieś w lesie dogoniła ich jeszcze grupka z Tartaru chcąca by wracali do miasta.. po nieuprzejmej odmowie kolejne kobieta postanowiła dołączyć do grupy. Widocznie chciała iść za pierwszą uciekinierką, a ta zaś sobie tego nie życzyła. Nie pamiętam jak udało się ją spławić, ale alternatywą było zamordowanie jej gdzieś w lesie. Trójka postaci ruszyła dalej przez las po drodze postanawiając zostać piratami. Przypomniałem sobie wtedy zamknięty opuszczony statek stojący przy brzegu który mijałem idąc w stronę Tartaru i do niego Armok z ekipą ruszył po drodze wytapiając łom. Droga do statku piechotą była długa, więc w jej trakcie Armok i kobieta zostali kochankami, Armok pozbył się kobiety, Armok pozbył się mężczyzny, znów był sam i było mu z tym dobrze. Na statek udało mu się włamać za pierwszym podejściem, a w środku tyle dóbr że był ustawiony do końca życia. Na statku przemianowanym teraz na "Dzień Gniewu" ruszył gdzieś w kierunku Esdragonu. W Esdragonie udało mu się zirytować wszystkich, znaleźć kochankę, odpłynąć z pogardą i ruszyć dalej. Ostatnie miasto jakie odwiedził to Lucazuson. Tam to wręcz był poproszony o zostanie.. co prawda wraz z czasem stał się trochę mniej chamski, bo zacząłem się w niego wczuwać jako w postać, ale i tak mnie to bawiło, bo wydawał się mieć większe poważanie niż dowolna inna z moich postaci. Absurd.

Temat praktycznie martwy, więc pora go trochę odświeżyć. Chciałam także przedstawić swoje dziewczyny i w końcu się trochę udało. Tylko trochę, bo
na razie jedna, kiedyś dla mnie najważniejsza.
Jagoda z Raj.

To znane z discorda, więc mogę napisać też tutaj.

Celina - mieszkanka Cechowic, która upodobała sobie pieczenie chleba i rozwożenie do po całej wyspie D.
Co powoduje, że ma trochę krzątaniny, zawsze to pszenicę trzeba zebrać, potem zmielić, a na koniec upiec chleb - i w czasie gdy się piecze, można rozwieźć poprzednio upieczoną partię. I tak sobie jeździ po wyspie, rikszą o mało twórczej nazwie `Riksza Celiny` Ostatnio stara się dostosować do pór roku.
[btw. czasami jak jest za dużo postaci w jednej lokacji to wolę wkładać do beczki, bo po prostu za dużo klikania jeśli są tylko 2-3 to może i podam per-postać]
Z racji tego, że jeździ po wyspie, to ma okazję sobie posiedzieć a to w lesie, a to w górach. Ponieważ z reguły te miejsca są niezamieszkane, to czasami przystaje, by sobie pozbierać cennych (choć tak naprawdę bezwartościowych) surowców jak złoto czy diamenty.
Podczas jeżdżenia widziała mnóstwo trupów, więc uznała że nie ma nadziei dla (Cantryjskiego) świata, i też ich nie zakopuje. Co raz doprowadziło do zabawnej sytuacji, gdy przyjechali goście do Cechowic, a na placu normalnie leżały 2 czy 3 ciała. (I co gorsza - chyba ci goście zakopali te trupy. Ale wstyd! )

Nasti z pewnego królestwa, oraz jeszcze jedna postać, kiedyś Angrenost, później Bojran, ale niech to zostanie.. przynajmniej na razie tajemnicą.