Strategiczne położenie osady - co istotne?

[Mars]

Gdyby w Cantr grało 1000 osób, każda z nich miała przynajmniej piątkę żywych postaci, a świat liczył sobie góra kilkaset osad, wtedy każda niemal z nich byłaby najpewniej zaludniona. Niestety tak nie jest - stosunek postaci do możliwych lokacji, nawet wyłączając największe wyspy jest zbyt znikomy. Więc postacię są rozstrzelone. Ale co takiego sprawia właściwie, że w jednych miejscach się grupują, a w innych nie?

Tradycja, duch "miejsca", klimat tworzony przez współmieszkańców, to pewnie czynnik bardzo istotny. Ale dość subiektywny, chyba niemożliwy do zmierzenia, oszacowania. Ja niektórych miast "nie trawię" żadną postacią i koniec, gdyż coś nie podoba się mi w ich "klimacie" jako graczowi. A jednak innych przyciągają.

Z innych czynników na pewno istotne są surowce. Im bardziej poszukiwane, tym większa szansa osiedlenia się na nich grupki osób. A jednak znam kilka miejsc, gdzie w jednej lokacji występuje np. i hematyt, i węgiel i wapień, a nie ma tam nikogo. Za to w pobliżu jest trochę osad, choć pod względem surowcowym trochę gorzej usytuowanych. Główna różnica polega na tym, że tamta pusta osada nie ma dostępu do morza. A tamte mają.

Znam nawet przypadek osady, która z miejsca bogatego w kilka pospolitych co prawda surowców, przeniosła się w całości na... pobliską plażę. To nic, że są tam tylko ryby i wodorosty. Jest tam właśnie jeszcze port, którego brakowało w lokacji o rzut kamieniem obok. Górę zebranych już surowców przerabiać można wszędzie, a do tego w mieście portowym łatwiej o napływ nowych osób.

Czy jednak dostęp do morza jest aż tak ważną sprawą? Bez problemu przywołać mógłbym kilka przykładów, gdzie osada położona od morza kawałek, pomimo tego jest zamieszkiwana przez ponad 20 osób. Na Cantr to sporo. Brak portu w niczym tym ludziom nie przeszkadza. Surowce na których "siedzą" - czasem to złoto, czasem coś pospolitego. Portu nie ma, ale są... drogi. I pojazdy silnikowe. Łatwość komunikacji w miarę zapewniona.

Obserwacja która nasuwa się mi przywołując z pamięci czasy gdy zaczynałem grę - polska strefa obejmowała wtedy trzy wyspy, czwartą częściowo zamieszkaną i wybrzeża piątej (kontynentu). W głebi trzech głównych wysepek było od groma osad. Dostęp do morza nie miał znaczenia. Wiele moich postaci urodziło się tam, mieszkało i umierało. W typowej "Leśnej Osadzie" z drewnem i czymś tam jeszcze, mieszkało od 5 do 10 ludzi. Teraz te miejsca są puste. Wtedy port nie był nikomu potrzebny. Kto podróżował, to pieszo, ewentualnie na rowerze jeśli był szczęściarzem. Statki były, głównie slupy, długie łodzie. Czasami ktoś miał szabrownik. Ale nie było tylu "kapitanów" ilu jest teraz.

Czy w takim razie dostęp do morza jest aż tak ważną sprawą w Cantr, dla istnienia w danym miejscu osady i jej rozwoju? Jakie jeszcze inne czynniki mogą być istotne?

[Rafal3920]

Port nie jest potrzebny: chyba największą sprawą jest historia. Na moich oczach wioska 5,5 osoby(2-ja i władczyni aktywni, 2 budziły się raz na ruski rok, jeden w śnie wiecznym a jeden niby aktywny ale nigdy go nie było) rozrosła się do ok 20 osób (w szczytowym momencie były chyba 24). Nie mamy dostępu do morza, jedną godzinę drogi ale jednak. Brak surowców mineralnych, sporo jedzenia i na sprzedaż właściwie tylko bawełna i konopie. Drogi są w większości nowe, ale tylko z jednej strony. Gram tylko 13lat (cantryjskich), rozwijamy się może od 8. Wg mnie największy wpływ ma właśnie historia i ten "przypadek" dzięki któremu respią się aktywne postaci.

[psychowico]

Bardzo duży odsetek graczy chce żeglować. Po prostu Cantra jest światem wysp. Kontynentem (małym) można nazwać tylko i wyłącznie Fu.

[adamo199412]

Jak dla mnie to wszystko staje się teraz zbyt szybko osiągalne. Jeśli dwudziestolatek może mieć najlepszą broń i tarczę, wypasiony komplet ubrań, własny pojazd mechaniczny, własny statek z ożaglowaniem i to bez ukradnięcia czegokolwiek. Wszystko otrzymane za pracę i pomoc. No to po kiego grzyba jeszcze szukać? Wszędzie mało osób (poza wyjątkami), powszechna śpiączka. Najbardziej boli jak się widuje martwe osady które dawniej tętniły życiem.

PS. Jeszcze te tabory drewnianych wózków. Matko niech z tym się da w końcu coś zrobić.

[Mars]

PS. Jeszcze te tabory drewnianych wózków. Matko niech z tym się da w końcu coś zrobić.

Pięć kilo drewna to nie byle co. Może takie pojazdy powinny być rozbieralne z młotkiem w dzień-dwa, co równałoby się jednoczesnemu wysypaniu się zawartości na plac? Wiwat szabrownicy...