Najciekawiej zagrane postacie

[ukia]

Ja mam świetną zabawę z jedną osobą, na razie jest ciekawie.
Oczywiście, jeśli chodzi o jedną moją babkę

[Agent 0007]

A ja uważam, że konflikty osobowościowe generują dużo ciekawych interakcji. Gdy wszystko jest za piękne i za łatwe, nikomu się nie chcę na dłuższą metę odgrywać sensownie postaci, taki świat jest nudny i jednowymiarowy. To jest coś, co kiedyś rozumiano znacznie lepiej, a teraz w dobie Wielkiej Kooperacji Kolejowej i tym podobnych, gdzie wszyscy są przyjaciółmi wszystkich... A przecież można się po prostu nie lubić. Konflikty napędzają zaangażowanie emocjonalne, stwarzają żywe postaci, z którymi można się utożsamiać, takie które można wspierać, tworzą przyjaźnie i odwrotnie.

[tehanu]

Nie zgodzę się z tym że wszyscy są wielkimi przyjaciółmi wszystkich.
Bojvingowie nadal rozpamiętują swoje krzywdy

Natomiast prawdą jest, że w landrynkowym cantr jest to źle widziane by kogoś krytykować, o czym sama się przekonałam, gdy moje postacie kogoś akurat nie lubiły i głośno o tym mówiły.

Co do grania jeden na jeden to i ja miewam ogromną frajdę, ale też trochę wyrzut sumienia. Żal mi że ktoś na grę ze mną poświęca tyle czasu, kiedy mógłby robić zdecydowanie fajniejsze rzeczy.

[ukia]

Nie zgodzę się z tym że wszyscy są wielkimi przyjaciółmi wszystkich.
Bojvingowie nadal rozpamiętują swoje krzywdy

Natomiast prawdą jest, że w landrynkowym cantr jest to źle widziane by kogoś krytykować, o czym sama się przekonałam, gdy moje postacie kogoś akurat nie lubiły i głośno o tym mówiły.

Co do grania jeden na jeden to i ja miewam ogromną frajdę, ale też trochę wyrzut sumienia. Żal mi że ktoś na grę ze mną poświęca tyle czasu, kiedy mógłby robić zdecydowanie fajniejsze rzeczy.

Jak odrzuca się spokrewnione postacie w Cantrze, to później tak jest

[Agent 0007]

O, to są jeszcze jacyś Bojvingowie? Byłem jedną postacią przechodem w Bojholmie już jakiś czas temu i był całkiem pusty. To pewnie w Fortholmie siedzą. Cała Fic sprawia wrażenie mocno martwej.


Oj tam, tehanu, jakie ciekawsze rzeczy? Jeśli poświęca czas na taką grę, to znaczy że sprawia to przyjemność i jest warte tego czasu.

[tehanu]

Jak odrzuca się spokrewnione postacie w Cantrze, to później tak jest

Akurat myślałam o zupełnie kim innym.

[Agent 0007]

I zdechło.

Napisałbym o moich ulubionych postaciach obecnie, ale przy takiej populacji wszyscy by wiedzieli kim gram, więc nie napiszę .

[ukia]

Napisz, napisz. Koniecznie napisz, wprost musisz!

[ukia]

Napisz, napisz. Koniecznie napisz, wprost musisz!

W imieniu Olgi! Ja także mam tak na imię!

[Agent 0007]

Napisz, napisz. Koniecznie napisz, wprost musisz!

Nie byłoby ich wiele, niestety. Dość niekorzystnie rozrzuciło mi moje postacie. Skoro Genesis jest jednym z ciekawszych miejsc... No i nie można zapominać o Landrynkowej Grupie Kolejowej.

Tak myślę, że muszę stworzyć jeszcze kilka nowych, może trafią w jakieś fajniejsze miejsca.

Nawiązania z Olgą kompletnie nie jarzę. Jedyne wyjaśnienie, że myślisz, że znasz swoją postacią jakąś moją postać.

[ukia]

Nie, raczej tylko byłam ciekawa. Ja mam tylko aktualnie dwie postacie, które rozwijam.

[Agent 0007]

Napiszę więc o dwóch postaciach:

Bolton - ach, to życie grabarza, ten transcendentny smutek wspomnień o postaciach z dawnych lat. A przy okazji filozof piszący książki o życiu i umieraniu. Wspaniały.

Sunep - jestem wyznawcą.

[tehanu]

I już wiem.
Ale potwierdzam, Bolton konsekwentnie odgrywany. Bardzo lubię tą postać i doceniam gracza.

[Agent 0007]

Ale tam kilka postaci się obudziło niedawno! Każda może być moja! *intensywnie macha rękami w ramach protestu* Nie jest powiedziane nigdzie, że gram mężczyzną!

[rd1988]

A ja uważam, że konflikty osobowościowe generują dużo ciekawych interakcji. Gdy wszystko jest za piękne i za łatwe, nikomu się nie chcę na dłuższą metę odgrywać sensownie postaci, taki świat jest nudny i jednowymiarowy. To jest coś, co kiedyś rozumiano znacznie lepiej, a teraz w dobie Wielkiej Kooperacji Kolejowej i tym podobnych, gdzie wszyscy są przyjaciółmi wszystkich... A przecież można się po prostu nie lubić. Konflikty napędzają zaangażowanie emocjonalne, stwarzają żywe postaci, z którymi można się utożsamiać, takie które można wspierać, tworzą przyjaźnie i odwrotnie.

Zgadzam się z tym. Kiedyś tych konfliktów było całkiem sporo, i to napędzało RP.
Jestem zdziwiony tym, jak grzeczny stał się Cantr. Teraz zauważam że wszyscy się kochają, albo nie odzywają się w ogóle. Mam wrażenie że niektórym przeszkadza że ktoś się odzywa, i to nie postaci. Odnoszę wrażenie że gdy moja postać kogoś skrytykuje, bo jest wkurzająca i wszystkiego się czepia - to odbiera to gracz. A raczej gracze. Dziwne to wszystko się porobiło, naprawdę.