Cantr II Discussion Forum

Ciasteczka? A gdzie tam... śmiercionośne marchewki są zdecydowanie lepsze, ewentualnie ciasto z mięsem

Racja- uważajcie bo marchewki w nocy dostają nóg i zatrzymują prace serc

marchewki są dobre, i poprawiają karnacje i cerę...

Pewnie jeszcze pogram w Cantra dłuższy czas, nawet jeśli z przerwami, więc nie będę tego ukrywać
Właściwie to dopóki będą postacie z którymi można napisać w grze powieść lub przynajmniej opowiadanie, bo to nigdy nie stanie się nudne.

Bo ja wiem... Mnie już gra nie sprawia tyle przyjemności co kiedyś, od dłuższego czasu zatrzymuję kursor nad krzyżykiem... ale jakoś nie mogę kliknąć, jest na to jakaś odtrutka? :S

Marian10 wrote:Bo ja wiem... Mnie już gra nie sprawia tyle przyjemności co kiedyś, od dłuższego czasu zatrzymuję kursor nad krzyżykiem... ale jakoś nie mogę kliknąć, jest na to jakaś odtrutka? :S

To samo tutaj. Poświęcam C. praktycznie każdą godzinę z doby, ale sama gra przyjemności mi już nie sprawia. A kliknąć nie mogę. ;x

U mnie to tak falami idzie, okresy zniechęcenia przeplatają się z tymi lepszymi

U mnie ostatnio okresy zniechęcenia przeplatają się z okresami jeszcze większego zniechęcenia. Ale jakoś szkoooda byłoby wciskać krzyża.

Jeżeli znacie jakiś ośrodek leczenia uzależnień, to się do niego zgłoście.

Odejście z GAB może pomóc.

Dzięki, Greek! Już to ro... ach, zaraz...

Teraz i ja odczuwam już efekty zarażenia cantrowstrętem przy jednoczesnym uzależnieniu od gry.
Nienawidzę cantra.

Jak wszyscy mają takie podejście to naprawdę współczuję. Ja mam takie zdanie, że sami definiujemy w czym gramy. Ja mam naprawdę rozproszone postacie po świecie, do tego każda ma jakiś startowy cel. To pomaga w rozwijaniu jej. Niektóre śpią, fakt, ale czasem wystarczy jakiś jeden impuls i nagle postać ożywa. A jak nie, to w którymś momencie jej serduszko przestaje bić i gdzieś w świecie pojawia się nowe żyjątko.

Help mi. Życie mnie ostatnio dorwało w swoje szpony i uparcie nie puszcza. Więc nie mam czasu grać w zielone, a nie mogę przestać. Wchodzę, czytam, wychodzę. Potem znowu wchodzę aby wyjść. Myśle sobie "co te biedne ludziki zrobią bezemnie?"

Czy to już uzależnienie?

Karolka wrote:Help mi. Życie mnie ostatnio dorwało w swoje szpony i uparcie nie puszcza. Więc nie mam czasu grać w zielone, a nie mogę przestać. Wchodzę, czytam, wychodzę. Potem znowu wchodzę aby wyjść. Myśle sobie "co te biedne ludziki zrobią bezemnie?"

Czy to już uzależnienie?

Tak. A wiesz co jest najgorsze? Kiedy pracujesz jako programista i Cantr masz ZAWSZE na wyciągnięcie Alt+Tab. Zawsze. Później idziesz do pubu i pytasz o hasło do WiFi, bo musisz sprawdzić Cantr.